Een tour door de voormalige DDR deel 2.
Na een heerlijk ontbijt in ons Gästehaus en de toerist te hebben uitgehangen in het centrum van Chemnitz pakten we de trein richting de Poolse grens met als bestemming Cottbus. Na 3 uur in de trein te hebben gezeten, met een overstap op Leipzig, bereikten we plaats van bestemming. We stapten de trein af en moesten een lange tunnel door richting de uitgang. Aan het eind van de tunnel, voordat we de trap opkonden, werden we welkom geheten door een welkomstcomité van een man of 50: de Bundespolitzei! De heren vroegen we wat we kwamen doen in deze stad en na een kort gesprek konden we doorlopen. Ons hotel lag op een minuut of 3 lopen van het station.
Bij het inchecken in het hotel kregen we meteen een envelop overhandigt die de zus van Raik voor ons had klaar gelegd. Hierin zaten de tickets voor de wedstrijd. Het was alleen mogelijk om kaarten te kopen als je uit Cottbus of de nabije omgeving kwam.
Na onze tassen in de hotelkamer gedumpt te hebben gingen we naar het stadion. Dit was op een klein kwartiertje lopen. In de stad wemelde het van de politie en in de lucht hingen een paar politiehelikopters. Later hoorde ik dat er 1.200 agenten voor deze wedstrijd waren ingezet.
Na een wandeling van een kwartiertje kwamen we aan bij het stadion. Het Stadion der Freundschaft is erg mooi gelegen en ligt aan de rand van een park.
Het stadion bestaat al sinds 1930, maar sinds eind jaren 70 is dit de thuisbasis van Energie Cottbus. Daarvoor speelde de club haar wedstrijden in het Stadion der Eisenbahner of in het Max-Reimann-Stadion. Vanaf het seizoen 2007/08 kunnen er 22.746 toeschouwers in het stadion plaats nemen. Dat wij er waren konden er 17.000 mensen in en die waren er ook.
Energie Cottbus is opgericht in 1966 en kwam 21 jaar uit in de DDR-liga. Op 7 juli 1973 wist de club voor de eerste keer te promoveren naar de DDR-Oberliga, maar het seizoen erna degradeerde de club meteen weer naar de 2de klasse van de DDR. Dit overkam de club ook in de jaren 1974, 1976, 1982 en 1987. Na het seizoen 88/89 wist de club voor het eerst niet te degraderen uit de Oberliga na een promotie.
Doordat Energie Cottbus als voorlaatste eindigde in het laatste Oberliga seizoen kwam de club het seizoen erna uit in de Oberliga(destijds de 3de divisie van Duitsland). In het seizoen 93/94 plaatste het zich voor de play-offs naar de 2. Bundesliga, maar helaas voor de club haalde ze dit niet. Door de goede klassering in dit seizoen plaatste de club zich voor de nieuw opgerichte Regionalliga.
Het seizoen 96/97 was een topseizoen voor de club. Het promoveerde naar de 2. Bundesliga door kampioen van de Regionalliga te worden en het wist de finale van de DFB-pokal te halen. De finale ging echter verloren tegen VfB Stuttgart.
Na het seizoen 00/01 wist de club te promoveren naar de Bundesliga. De club hield het 3 jaar vol in de Bundesliga, maar toen degradeerde het weer naar de 2. Bundesliga.
Deze avond kwamen ze een oude rivaal tegen uit het DDR tijdperk, maar voor beiden clubs stond er deze avond ook veel op het spel. Energie Cottbus zou bij winst promoveren naar de Bundesliga en Dynamo Dresden had de punten hard nodig in de strijd tegen degradatie. De clubs zouden feitelijk dus niks hebben aan een gelijkspel.
Ook bij deze wedstrijd stond er dus weer wat op het spel en was dan ook al weken van tevoren stijf uitverkocht! Ruim voor aanvang van de wedstrijd was het stadion al stampensvol. Wij hadden plaats op de staantribune aan de lange zijde, naast het uitvak. Ook het uitvak was bomvol met iets van 2.500 Dresden supporters.
Aan de spelers en supporters kon je merken dat de wedstrijd stijf stond van de spanning, want het duel kwam nooit echt los en net als de wedstrijd van de avond ervoor waren beide teams bang om te verliezen. Dit lukte ze dan ook, want de wedstrijd eindigde waar het mee begon: 0-0. Ook op de tribunes viel de sfeer wat tegen. Jeroen en ik hadden er wat meer van verwacht, omdat de sfeer over het algemeen goed is in Duitsland en het een derby betrof. Maar ja zoals ik al schreef stond er voor beide ploegen iets op het spel.
Een onvervalst promotiefeest zat er dus ook al niet in, omdat Cottbus op een gelijkspel bleef steken. Enkele weken later wist de club alsnog te promoveren naar de Bundesliga en Dresden degradeerde een paar weken later naar de Regionalliga.
Na de wedstrijd gingen wij langzaam richting het centrum en was de politie druk in de weer om de supportersgroepen gescheiden te houden, wat ze volgens ook gelukt is. Wij hebben tot laat nog heerlijk op het terras in het centrum van Cottbus gezeten. Helaas geen groot feest in de stad, maar het was er heerlijk vertoeven.
Statistieken:
Datum: 3 mei 2006
Wedstrijd: Energie Cottbus – Dynamo Dresden 0-0
Doelpunten: -
Competitie: 2. Bundesliga, Duitsland
Stadion: Stadion der Freundschaft, Cottbus(Dui)
Toeschouwers: 17.000
Entree: € 11,=
Foto’s:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten