29.10.2011 Excelsior '31 - HHC Hardenberg 1-0

Na de prima ervaringen van eerder deze maand bij HHC – GVVV bezocht ik ditmaal wederom een wedstrijd in de Topklasse zaterdag. Deze keer werd er koers gezet naar Sportpark de Koerbelt in Rijssen voor het Overijsselse onderonsje tussen Excelsior ’31 en HHC Hardenberg.

De clubs zijn geen onbekenden van elkaar, want voor de invoering van de Topklasse kwamen ze elkaar al regelmatig tegen in de toenmalige Hoofdklasse C. Misschien is een derby een groot woord voor deze wedstrijd, maar er is toch wel sprake van enige rivaliteit tussen beide clubs.

Voor vertrek nog even snel gekeken waar Sportpark de Koerbelt in Rijssen ligt en een kleine 20 minuten reed ik de parkeerplaats op van Sportpark de Koerbelt. Het Sportpark ligt in een bosrijke omgeving aan de zuidkant van het dorp. Na betaling van 8 euro per persoon mochten we het Sportpark betreden.

Éénmaal de kassa’s gepasseerd ligt het hoofdveld meteen aan de linkerkant. Een paar jaar terug had de club nog ambitieuze plannen om een stadion te bouwen met een capaciteit van 4.000 toeschouwers, maar hier is nog niks van terecht gekomen. Of deze plannen nog daadwerkelijk doorgaan is mij niks van bekend. Langs het hoofdveld staat een overdekte zittribune, welke plaats biedt aan 600 toeschouwers. Aan de linkerkant hiervan is een onoverdekte staantribune en aan de rechterkant een grasbult. Ook achter het doel aan de kant van de kassa’s is een grasbult waar supporters plaats kunnen nemen.

Maar voor dat wij ons stekkie gingen zoeken rondom het hoofdveld gingen we eerst rechtsaf de kantine in van Excelsior. De club heeft een niet al te grote, maar wel gezellige kantine. Het was redelijk druk in de kantine, maar dit was vooral te danken aan de fans uit Hardenberg. Er waren aardig wat supporters hun club achterna gereisd voor deze wedstrijd.

Na wat versnaperingen zochten wij een plekje op langs het veld. Niet veel later kwamen de spelers het veld opgelopen. Beide teams kunnen de punten goed gebruiken, want bij verlies zou HHC de aansluiting verliezen met de top en Excelsior zou bij verlies onderaan de middenmoot terecht komen.

Beide teams begonnen erg voorzichtig aan de wedstrijd en het leek of ze elkaar aan het aftasten waren. Helaas sudderde het voorzichtige en risicoloze begin van de wedstrijd door, waardoor het nogal slordig werd. Veel slordig balverlies aan beide kanten, weinig rust in de opbouw en er werd vaak voor de moeilijke oplossing gekozen. Hierdoor werd het voor de toeschouwers erg saai.

Na een half uur was er dan eindelijk de eerste mogelijkheid voor HHC. Een schot werd door een eigen speler van richting verandert, maar tot opluchting van alles wat Excelsior was ging de bal naast. Vlak voor rust kreeg Excelsior nog een mogelijkheid en HHC een kans, maar hier werd ook niks meegedaan. De spelers gingen dus rusten met een brilscore en de toeschouwers konden even wakker worden, want die waren in slaap gesust.

De 2^e helft tapte de thuisploeg uit een ander vaatje. Het begon een stuk brutaler en zocht nadrukkelijk de aanval. Na enkele mogelijkheden was het een kwartier voor tijd eindelijk raak. Een afstandschot wist keeper Beukeveld nog te pareren, maar op de rebound van Michels moest hij het antwoord schuldig blijven, 1-0 voor de thuisploeg. Gezien de 2^e helft was dit dan ook meer dan terecht.

De bezoekers, welke ik een paar weken eerder nog een hele leuke wedstrijd heb zien spelen, gaven vandaag niet thuis. Het was inspiratieloos wat de voetballers lieten zien. Als er dan ook nog een paar spelers gefrustreerd gaan lopen doen tegen het arbitrale trio, dan weet je dat het niks wordt. Wat overigens vrij onterecht was, want de drie heren leidden de wedstrijd redelijk in goede banen. Ook jammer voor de talrijke supporters die HHC achterna waren gereisd, want voor deze supporters hadden deze spelers best even de mouwen op mogen stroken. Het ontbrak bij een aantal spelers aan vechtlust, passie en inzet. Iets wat de spelers van de thuisploeg in de 2^e helft wel hadden begrepen.

Je zou denken dat de spelers van HHC nog even de mouwen op zouden stropen na de 1-0 achterstand, maar niets van dit alles. De thuisploeg kwam hierdoor amper meer in gevaar en won terecht. Door het verlies verliest HHC de aansluiting met de clubs bovenin en Excelsior staat dankzij de overwinning een stuk steviger in de middenmoot. Wel een pluim voor de supporters van HHC die massaal hun club waren achterna gereisd. Ze probeerden nog een paar keer hun voetballers aan te moedigen, maar het vonkje sloeg voor niet over bij hun spelers. Een enkele uitzondering daargelaten. De supporters van Excelsior maalden hier niet om en bouwden een klein feestje na de overwinning op de provinciegenoot.

Statistieken:

Datum: 29 oktober 2011

Wedstrijd: Excelsior ’31 – HHC Hardenberg 1-0

Doelpunten: 76. 1-0 Michels

Competitie: Topklasse zaterdag

Stadion: Sportpark de Koerbelt, Rijssen

Toeschouwers:  1.500

Entree: € 8,=

Foto’s:

07.05.2006 1. FC Union Berlin - SV Babelsberg 03 1-0

Een tour door de voormalige DDR deel 4

De zondag stond de laatste wedstrijd voor ons op het programma. Dde derby tussen 1. FC Union Berlin en Babelsberg 03 uit Potsdam. Dit was de wedstrijd tussen de nummers 1 en 2 uit de Oberliga Nordost. Bij winst van Union Berlin kon Babelsberg alleen op punten nog gelijk komen met Union. Het doelsaldo was al ver in het voordeel van Union Berlin en alleen de kampioen promoveert naar de Regionalliga Nord.

Ver voor de wedstrijd gingen we al richting treinstation Köpenick, omdat we erg nieuwsgierig rondom de aankomst van de Babelsberg fans op station Köpenick. Rondom het station was al een aardige politiemacht aanwezig om de Babelsberg fans op te vangen en ze naar het stadion te begeleiden. Wij zaten bij het station heerlijk in het zonnetje te genieten van ons biertje en langzaam aan kwamen er steeds meer Babelsberg fans op het station aan en een uurtje later kwamen de ultras van Babelsberg aan, de groep waar het de agenten om te doen was.

Na het aanschouwen van de taferelen en het weg zien geleiden van de Babelsberg groep onder een grote politieovermacht besloten wij ook om naar het stadion te gaan. Na een wandeling van een kleine 10 minuten kwamen wij ook bij het stadion, waar al beste rijen voor de ingangen stonden.

Op verzoek van de ticket manager hadden we de kaarten vrijdag al opgehaald en we werden toen hartelijk door hem ontvangen. In de fanshop aangekomen werd ons door de verkoopmedewerker gevraagd of we op de ticket manager wilde wachten, want die had onze kaarten en even later kwam hij met onze kaarten. Hij vond het geweldig dat wij, jongens uit Nederland, een wedstrijd van Union Berlin kwamen bezoeken en hoopte dat we in de toekomst nog een keer een bezoek zouden brengen aan zijn club. Ruim een half uur later gingen we weer weg.

Union Berlin is een absolute träditionsverein. De oorsprong van Union Berlin ligt in 1906. Toen werd de club SC Olympia 06 Oberschöneweide opgericht en spelen 3 jaar onder de vlag van BTuFC Union 1892. In 1910 ontkoppelen ze zich weer van de moedervereniging en uit respect wijzigen ze hun clubnaam in SC Union 06 Oberschöneweide.

Tussen de 2 wereldoorlogen in was het één van de beste clubs van Berlijn en wint het diverse regionale kampioenschappen. In 1923 weten ze zelfs de finale van de Deutsche Meisterschaft te halen, maar deze gaat met 3-0 verloren tegen Hamburger SV.

Net als vele organisaties en sportclubs werd ook deze club ontbonden, maar eind 1945 werd SG Oberschöneweide opgericht. Na een dramatisch seizoen degradeerde de club, maar dat seizoen promoveerde de club als SG Union 06 Oberschöneweide naar de nieuw opgerichte Oberliga Berlin.

In het seizoen 1949/50 eindigde de club op de 2de plaats in de Oberliga Berlin en had zich daardoor gekwalificeerd voor de nationale eindrondes. Echter, door het escaleren van de Koude Oorlog verbood de Sovjetautoriteiten de club om deel te nemen aan deze eindronde. Hierop vluchtte een groot aantal spelers en wat coaches naar het Westen van Berlijn en richtte de club SC Union 06 Berlin op. De spelers die in het oosten bleven gingen verder onder de clubnaam Union Oberschöneweide.

Tot de komst van de Berlijnse Muur in 1961 was SC Union 06 Berlin razend populair en speelde de club voor grote supportersaantallen in het Olympiastadion. Momenteel speelt de club als Union Berlin 06 in één van de lagere klassen in Berlijn.

De oostelijke club onderging enkele naamsveranderingen: BSG Motor Oberschöneweide(1951), SC Motor Berlin(1951), TSC Oberschöneweide(1957), TSC Berlin(1963). In 1966 werd de clubnaam gewijzigd naar 1. FC Union Berlin. De club werd de populairste club van Oost-Berlijn en was de aartsrivaal van de Stasi-club BFC Dynamo. De club wist echt nooit kampioen te worden van de DDR, maar wisten wel 1x beslag te leggen op de FDGB-pokal door Carl-Zeiss Jena in de finale met 2-1 te verslaan. In 1986 weten ze de finale ook te halen, maar verliezen ze met 5-1 van 1. FC Lokomotive Leipzig.

Na de val van de Muur komt de club, net als vele andere voormalige DDR-clubs, in de financiële problemen. De club weet 2x kampioen(1992/93 en 1993/94) te worden van de Regionalliga, maar door het weigeren van een licentie promoveert de club niet naar de 2. Bundesliga.

In 2000 vind de club weer een sponsor en gaat het de club weer voor de wind. In het seizoen 2000/01 wordt club zeer makkelijk kampioen van de Regionalliga Berlin en promoveert het naar de 2. Bundesliga. Ook wist Union dat seizoen de finale te halen van de DFB-pokal, maar moest het haar meerdere erkennen in Schalke 04. Het seizoen erop mag Union uitkomen in de UEFA-cup, na de 1ste ronde te hebben overleefd door het Finse FC Haka Valkeakoski te verslaan wordt het in de 2de ronde uitgeschakeld door Litex Lovech uit Bulgarije.

In het seizoen 2003/04 degradeert de club naar de Regionalliga Nord en het seizoen erna(04/05) degradeert het meteen weer. Zodoende komt de club in het seizoen 05/06 uit in de Oberliga-Nordost(4de divisie Duitsland). Dat jaar weet Union met veel overmacht kampioen te worden en komt het in het seizoen 06/07 uit in de Regionalliga Nord. Door een 12de plaats afgelopen seizoen komt Union in het seizoen 07/08 weer uit in de Regionalliga Nord.

Het duurde een kleine 20 minuten voordat we eindelijk door de controle door waren en we de staantribune konden betreden. Wat een prachtig stadion, heerlijk gewoon! Het stadion bestaat uit 3 grote onoverdekte staantribunes die aan elkaar verbonden zijn en nog een kleine zittribune aan één van de lange zijdes. Het scorebord was voor een hokje in één van de hoeken op de onoverdekte tribunes en de stand moest met houten borden gewijzigd worden. Te hopen dat ze nog jaren in dit stadion mogen spelen. Op de wedstrijd waren ruim 9.000 toeschouwers afgekomen en dat voor een duel in de 4de divisie van Duitsland een teken dat Union Berlin nog een echte volkclub is en de paar honderd Babelsberg supporters stonden ook al in het gastenvak.

Zelf stonden we op de onoverdekte staantribune aan de lange zijde en hadden we een goed zicht op het veld. Zonnetje op ons kop(was een graadje of 27 in de schaduw die dag) en een relaxt sfeertje kon de wedstrijd beginnen. De spanning was van de spelers en een groot aantal supporters af te lezen, maar na het laatste fluitsignaal konden de armen in de lucht. Union Berlin had met 1-0 gewonnen en directe concurrent Babelsberg kon alleen op punten nog gelijk komen. Dus na het laatste fluitsignaal was er nog een bescheiden feestje op de tribunes.

Statistieken:

Datum: 7 mei 2006

Wedstrijd: 1. FC Union Berlin – Babelsberg 03 1-0

Doelpunten: 30. 1-0 Benyamina

Competitie: Oberliga Nordost,

Stadion: Stadion an der alte Försterei,Berlijn(Dui)

Toeschouwers:  9.278

Entree: € 7,=

Foto’s:

06.05.2006 Hertha BSC - Hamburger SV 4-2

Een tour door de voormalige DDR deel 3.

Na wat dagen de toerist te hebben uitgehangen in Berlijn was het zaterdag de beurt aan Hertha BSC. De enige club die we deze week hebben bezocht die niet uit de voormalige DDR kwam. De club is gehuisvest in West-Berlijn en kwam zodoende uit in het voetbal in West-Duitsland. Voordat we naar het stadion zouden gaan, besloot ik om eerst even langs de drogist te gaan. De donderdag ervoor was ik op een terras te grazen genomen door een insect en vrijdag was mijn voet totaal opgezwollen. Na vrijdag de hele dag door Berlijn gewandeld te hebben en vrijdagnacht nog het Berlijnse nachtleven te zijn ingedoken, was dit toch teveel voor mijn voet en zaterdagochtend was mijn voet niet alleen opgezwollen, maar kon ik er ook amper op steunen.

Bij de drogist aangekomen vroegen ze of ik gek geworden was en ik moest meteen linea recta naar het ziekenhuis. Na 3 uurtjes in het ziekenhuis verbleven te hebben konden we weer gaan en gingen we meteen door naar het stadion. Eigenlijk wilden ze me nog houden, maar ik geen koorts had en nadat ik toegezegd had dat ik maandag bij thuiskomst meteen naar het ziekenhuis of mijn huisarts zou gaan lieten ze me gaan en voor de rest moest ik vooral met mijn voet omhoog gaan zitten/liggen. Prima, maar na de wedstrijd.

Na een rit met de S-bahn kwamen we 3 kwartier later aan bij het Olympiastadion. Het was nog geen 3 kwartier voor de wedstrijd dus het was al goed druk naar het stadion toe. De informatiebalie waar wij onze kaartjes konden halen was snel gevonden en nadat we de kaartjes hadden gingen we op zoek naar onze plekken in het stadion. Vooraf was dit voor ons alle drie de minste van de 4 wedstrijden die we zouden bezoeken.

De thuisclub werd 25 juli 1892 opgericht door de broers Fritz en Max Lidner, dan 16 en 17 jaar, en gaven de club de naam BFC Hertha. De naam 'Hertha' komt van de stoomboot waar hun vader werkzaam op was. De boot had blauw met witte strepen, dus werden dat de clubkleuren.

In het seizoen 1905/06 boekt Hertha zijn eerste succes d.m.v. een kampioenschap.

Op 7 augustus 1923 sluit Hertha een samenwerkingsverband af met de Berliner Sport Club en wordt de naam verandert in Verein Hertha BSC. Door dit samenwerkingsverband kan de club voortbestaan, ondanks de hoge toeschouwersaantallen had de club financiële zorgen.

De succesvolste periode van de club was in de periode van 1926 t/m 1931. Hierin wist het 6x de finale van het Deutsche Meisterschaft te halen. De eerste 4x gingen deze verloren, maar in 1930(5-4 tegen Holstein Kiel) en 1931(3-2 tegen 1860 München) wisten ze deze finales wel winnend af te sluiten en waren ze kampioen van Duitsland. Hierna wist Hertha nooit meer een finale voor het 'Deutsche Meisterschaft' te halen.

Tijdens het Derde Rijk werd in 1933 het voetbal in Duitsland gereorganiseerd. De clubs werden onderverdeeld in 16 divisies en Hertha zou uitkomen in de Gauliga Berlin-Brandenburg. In deze divisie wisten ze in 1935, 1937 en 1944 de titel binnen te slepen, maar in de nationale eindrondes wist de club dan geen potten te breken.

Na de 2de wereldoorlog verbande de geallieerden velen organisaties, waaronder ook sport en voetbalclubs. Aan het einde van 1945 werd de club opgericht onder de naam, SG Gesundsbrunnen. Aan het eind van het jaar 1949 werd de naam weer gewijzigd in Hertha BSC Berlin.

Door de spanningen tussen de westers allianties en de Russen werd de stad opgedeeld in diverse sectoren. Met de daaropvolgende Koude Oorlog, leidde dit tot chaotische taferelen voor het voetbal in Berlijn. Het was Hertha verboden om tegen Oost-Duitse teams te voetballen, nadat ze in het seizoen 1949/50 enkelen spelers en de trainer van de Dresdense club SG Friedrichtstadt over hadden genomen, doordat ze dit ontvlucht waren. De clubs uit het oostelijke deel werden gedwongen om de Oberliga Berlin te verlaten om aan het begin van het seizoen 1950/51 uit te komen voor de nieuw opgerichte DDR-Liga.

Bij het oprichten van de Bundesliga in 1963 was Hertha kampioen van Berlijn en werd zodoende uitgenodigd om uit te komen in de Bundesliga. Door de Berlijnse Muur is het voor de club erg lastig om spelers naar Berlijn te halen en geeft een aantal spelers smeergeld om voor Hertha uit te komen. Door deze praktijken wordt Hertha door de bond teruggezet naar de Regionalliga.

In het seizoen 1968/69 keert Hertha weer terug naar de Bundesliga en de jaren 70 was een succesvolle periode voor de club. De club weet geen landskampioen te worden, maar door enkele hoge klasseringen mogen ze in de UEFA-cup uitkomen. Enige smet was dat ze in 1971 weer betrokken waren bij een omkoopschandaal en de club bleek een schuld van 6 miljoen D-mark te hebben. Hierdoor was de club gedwongen haar voormalige thuishaven "Die Plumpe" verkopen.

Aan het eind van het seizoen 1979/80 heeft Hertha evenveel punten als Bayer 05 Uerdingen, maar door een slechter doelsaldo(verschil van 2 doelpunten) degradeert de club naar de 2. Bundesliga. In het seizoen 82/83 komt de club weer uit op het hoogste niveau, maar degradeert hetzelfde seizoen weer naar de 2. Bundesliga. In de seizoenen 86/87 en 87/88 komt de clubs zelfs uit in de Oberliga Berlin(op dat moment het 3de niveau van Duitsland). In het seizoen 87/88 promoveert het naar de 2. Bundesliga en 2 jaar later weet het weer te promoveren naar de Bundesliga. Het verblijf in de Bundesliga bleef weer beperkt tot 1 seizoen. De daaropvolgende jaren speelt de club geen rol van betekenis in de 2. Bundesliga, maar in het seizoen 96/97 weet de club weer te promoveren naar de Bundesliga. Na 10 jaar is er dan eindelijk weer een Berlijnse club die uitkomt in de hoogste klasse van Duitsland(de laatste club was Blau-Weiss 90 Berlin). Sindsdien speelt de club onafgebroken in de Bundesliga, maar weet in die periode geen aansprekende prijs in de wacht te slepen.

Hertha kwam bij mij over als een 'grijze' club, groot stadion met een sintelbaan en van de wedstrijd hadden we ook niet al teveel verwacht. Maar niets van dit alles bleek waar. Ondanks de sintelbaan is het een prachtig stadion, het stadion was voor deze wedstrijd totaal uitverkocht, de sfeer was geweldig en de wedstrijd was één van de beste die ik ooit gezien heb!

Ook het uitvak zat stampensvol, maar aan het gejuich te merken en de clubartikelen te zien zaten er in ons vak en in de vakken om ons heen vele HSV fans. Geschat werd dat er zo'n 10.000 HSV fans in het stadion waren. De wedstrijd was een geweldige reclame voor het voetbal, met als eindstand 4-2 voor Hertha BSC.

Na de wedstrijd werd Hertha speler Kovac nog geëerd door de ultras van de thuisclub. Na het aanschouwen van de tifo taferelen, verlieten wij ook het stadion en hebben buiten het stadion nog van het zonnetje genoten en zijn naar het hostel gegaan waar ik de rest van de avond met mijn poot omhoog heb gezeten, uiteraard in de bar van het hostel.

Statistieken:

Datum: 6 mei 2006

Wedstrijd: Hertha BSC – Hamburger SV 4-2

Doelpunten: 10. 0-1 Trochowski, 13. 1-1 Neuendorf, 19. 1-2 Lauth, 55. 2-2 Madlung, 69. 3-2 N. Kovac, 72. 4-2 Pantelic

Competitie: Bundesliga, Duitsland

Stadion: Olympiastadion, Berlijn(Dui)

Toeschouwers:  74.218

Entree: € 30,=

Foto’s:

 

03.05.2006 Energie Cottbus - Dynamo Dresden 0-0

Een tour door de voormalige DDR deel 2.

Na een heerlijk ontbijt in ons Gästehaus en de toerist te hebben uitgehangen in het centrum van Chemnitz pakten we de trein richting de Poolse grens met als bestemming Cottbus. Na 3 uur in de trein te hebben gezeten, met een overstap op Leipzig, bereikten we plaats van bestemming. We stapten de trein af en moesten een lange tunnel door richting de uitgang. Aan het eind van de tunnel, voordat we de trap opkonden, werden we welkom geheten door een welkomstcomité van een man of 50: de Bundespolitzei! De heren vroegen we wat we kwamen doen in deze stad en na een kort gesprek konden we doorlopen. Ons hotel lag op een minuut of 3 lopen van het station.

Bij het inchecken in het hotel kregen we meteen een envelop overhandigt die de zus van Raik voor ons had klaar gelegd. Hierin zaten de tickets voor de wedstrijd. Het was alleen mogelijk om kaarten te kopen als je uit Cottbus of de nabije omgeving kwam.

Na onze tassen in de hotelkamer gedumpt te hebben gingen we naar het stadion. Dit was op een klein kwartiertje lopen. In de stad wemelde het van de politie en in de lucht hingen een paar politiehelikopters. Later hoorde ik dat er 1.200 agenten voor deze wedstrijd waren ingezet.

Na een wandeling van een kwartiertje kwamen we aan bij het stadion. Het Stadion der Freundschaft is erg mooi gelegen en ligt aan de rand van een park.

Het stadion bestaat al sinds 1930, maar sinds eind jaren 70 is dit de thuisbasis van Energie Cottbus. Daarvoor speelde de club haar wedstrijden in het Stadion der Eisenbahner of in het Max-Reimann-Stadion. Vanaf het seizoen 2007/08 kunnen er 22.746 toeschouwers in het stadion plaats nemen. Dat wij er waren konden er 17.000 mensen in en die waren er ook.

Energie Cottbus is opgericht in 1966 en kwam 21 jaar uit in de DDR-liga. Op 7 juli 1973 wist de club voor de eerste keer te promoveren naar de DDR-Oberliga, maar het seizoen erna degradeerde de club meteen weer naar de 2de klasse van de DDR. Dit overkam de club ook in de jaren 1974, 1976, 1982 en 1987. Na het seizoen 88/89 wist de club voor het eerst niet te degraderen uit de Oberliga na een promotie.

Doordat Energie Cottbus als voorlaatste eindigde in het laatste Oberliga seizoen kwam de club het seizoen erna uit in de Oberliga(destijds de 3de divisie van Duitsland). In het seizoen 93/94 plaatste het zich voor de play-offs naar de 2. Bundesliga, maar helaas voor de club haalde ze dit niet. Door de goede klassering in dit seizoen plaatste de club zich voor de nieuw opgerichte Regionalliga.

Het seizoen 96/97 was een topseizoen voor de club. Het promoveerde naar de 2. Bundesliga door kampioen van de Regionalliga te worden en het wist de finale van de DFB-pokal te halen. De finale ging echter verloren tegen VfB Stuttgart.

Na het seizoen 00/01 wist de club te promoveren naar de Bundesliga. De club hield het 3 jaar vol in de Bundesliga, maar toen degradeerde het weer naar de 2. Bundesliga.

Deze avond kwamen ze een oude rivaal tegen uit het DDR tijdperk, maar voor beiden clubs stond er deze avond ook veel op het spel. Energie Cottbus zou bij winst promoveren naar de Bundesliga en Dynamo Dresden had de punten hard nodig in de strijd tegen degradatie. De clubs zouden feitelijk dus niks hebben aan een gelijkspel.

Ook bij deze wedstrijd stond er dus weer wat op het spel en was dan ook al weken van tevoren stijf uitverkocht! Ruim voor aanvang van de wedstrijd was het stadion al stampensvol. Wij hadden plaats op de staantribune aan de lange zijde, naast het uitvak. Ook het uitvak was bomvol met iets van 2.500 Dresden supporters.

Aan de spelers en supporters kon je merken dat de wedstrijd stijf stond van de spanning, want het duel kwam nooit echt los en net als de wedstrijd van de avond ervoor waren beide teams bang om te verliezen. Dit lukte ze dan ook, want de wedstrijd eindigde waar het mee begon: 0-0. Ook op de tribunes viel de sfeer wat tegen. Jeroen en ik hadden er wat meer van verwacht, omdat de sfeer over het algemeen goed is in Duitsland en het een derby betrof. Maar ja zoals ik al schreef stond er voor beide ploegen iets op het spel.

Een onvervalst promotiefeest zat er dus ook al niet in, omdat Cottbus op een gelijkspel bleef steken. Enkele weken later wist de club alsnog te promoveren naar de Bundesliga en Dresden degradeerde een paar weken later naar de Regionalliga.

Na de wedstrijd gingen wij langzaam richting het centrum en was de politie druk in de weer om de supportersgroepen gescheiden te houden, wat ze volgens ook gelukt is. Wij hebben tot laat nog heerlijk op het terras in het centrum van Cottbus gezeten. Helaas geen groot feest in de stad, maar het was er heerlijk vertoeven.

Statistieken:

Datum: 3 mei 2006

Wedstrijd: Energie Cottbus – Dynamo Dresden 0-0

Doelpunten: -

Competitie: 2. Bundesliga, Duitsland

Stadion: Stadion der Freundschaft, Cottbus(Dui)

Toeschouwers:  17.000

Entree: € 11,=

Foto’s: